Most znajduje się nad głębokim jarem, pierwotnie korytem rzeki, której bieg zmieniono w okresie powstawania miasta. Most w okresie średniowiecza był drewniany i długo taki pozostawał. Tu warto przywołać most „gotycki” w Reszlu, uznawany za najlepiej zachowany średniowieczny most w Polsce. Jest on całkowicie murowany, co wyklucza jego średniowieczną metrykę. W owym czasie murowano filary, bądź ich podstawy. Most drewniany można było szybko zwalić lub spalić w przypadku ataku wroga, a następnie – niemal równie szybko odbudować. Most murowany był natomiast zaproszeniem dla najeźdźcy. Stąd wzięło się powiedzenie „palić za sobą mosty”. Drewniane mosty funkcjonowały po XVIII wiek, znikały wraz ze zmianami w sztuce wojennej, i kiedy to pilniejszą stawała się potrzeba istnienia solidnych, murowanych konstrukcji użytkowych.
